by Φωτεινή Κωστοπούλου Η σημερινή ανάρτηση αποτελεί για τη γράφουσα ένα ιδιότυπο κράμα εσωτερικής ανάγκης, φόβου κι εύλογων δισταγμών. Μολονότι αναφέρθηκα και σε προηγούμενη δημοσίευση στον αναπόφευκτο υποκειμενισμό και τον προσωπικό τόνο που διέπει αναπότρεπτα όλες τις προσεγγίσεις μας στον παρόντα ιστότοπο, αδυνατώ να παραβλέψω τον κίνδυνο ολίσθησης στην καταγραφή επιδερμικών ή κοινότοπων απόψεων. Παρά ταύτα, σήμερα επιθυμώ να γράψω λίγα λόγια για ένα συγγραφέα, η εμβρίθεια της σκέψης του οποίου ανέκαθεν με καθήλωνε, διανοίγοντάς μου νέες ατραπούς σκέψης. Ο λόγος για το Νίκο Καζαντζάκη.
0 Comments
|
Archives
September 2022
Categories
All
|