by Χριστίνα Μ. Το κορίτσι εξέτασε προσεκτικά το εισιτήριό της, δεν μπορούσε να καταλάβει αν το είχε επικυρώσει ή όχι. Τελικά το έριξε χύμα μέσα στην τσάντα που σπάνια έβρισκε κάτι όταν το έψαχνε. Συνήθως έβαζε εισιτήρια και αποδείξεις στο πορτοφόλι της, στη θήκη με τα ψιλά. Συνήθως, περίεργη λέξη. Τι κάνει κανείς «συνήθως» στα είκοσι δύο;
Αυτή πάντως συχνά, να μια άλλη λέξη, αντί για «συνήθως», τον τελευταίο καιρό τουλάχιστον προσπαθούσε να ανακαλέσει τη μάρκα του καπνού του Π. Πάντα τύχαινε και έβγαινε με καπνιστές και θυμόταν για τον καθένα μάρκα από τον καπνό, τα φίλτρα και τα χαρτάκια. Για τον Π, ενώ ανακαλούσε τις καπνικές του συνήθειες, δε μπορούσε να θυμηθεί τη μάρκα του καπνού του. Κι όμως, ήταν σα χθες που γευόταν τα ακροδάχτυλα του, μύριζε τα ρούχα, φιλούσε το στόμα του και χανόταν στην αγκαλιά του. Πιο πιθανό είναι να μην είχε προσέξει ποτέ τον καπνό του. Και υπήρχε λόγος για αυτό. Λάτρευε να επικεντρώνει το βλέμμα πάνω του κάθε φορά που έκανε να καπνίσει. Ήταν το ελαφρύ στραβό χαμόγελο που σχηματιζόταν στα χείλη του όταν είχε στρίψει ένα τσιγάρο, που την ενθουσίαζε. Πάτησε το κουμπί στο λεωφορείο. Είχε φτάσει στη στάση που της είχε πει η φίλη της να κατέβει και να την περιμένει. Ο κρύος άνεμος την έκανε να μην εκτιμά ιδιαίτερα την αναμονή εκεί. Τράβηξε προς ένα περίπτερο χωρίς να έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό της να αγοράσει. Έριξε μια διερευνητική ματιά στα τσιγάρα και τους καπνούς που μπορούσε να δει. Αν έβλεπε άραγε το καπνό θα τον αναγνώριζε; Πήρε τσίχλες και ζήτησε στην τύχη κάτι τσιγάρα. Δεν αξίζει, σκέφτηκε, να ασχολούμαι με το τι καπνό φουμάρει ο κάθε πρώην. Επέστρεψε στη στάση. Έβγαλε να κάνει ένα τσιγάρο. Είχε αναπτήρα κάπου στην τσάντα της, δεν θυμόταν να τον είχε βγάλει. Δεν τον έβρισκε όμως και είχε αρχίσει να εκνευρίζεται. Και αυτός ο Π! Καθόλου χαμογελαστός άνθρωπος. «Θες;», άκουσε μια φωνή από πάνω της και σήκωσε τα μάτια από την τσάντα. Ήταν ένας άντρας που της προσέφερε τον αναπτήρα του. «Ευχαριστώ» έκανε εκείνη και πήρε τον μικρό λαχανί αναπτήρα από το χέρι του, ενώ εκείνος έκατσε δίπλα της στο παγκάκι της στάσης. «Και εγώ αυτή τη μάρκα καπνίζω» πρόσθεσε ο άντρας «αλλά καπνό, δεν μου αρέσουν τα βιομηχανικά»
0 Comments
Leave a Reply. |
Categories
All
|