της Χριστίνας Μανωλακάκη Προσεγγίζω τη μπάρα, στριμώχνοντας το σώμα μου ανάμεσα σε άλλα. Δεν καπνίζει κανείς πια μέσα. Εδώ που κάποτε το πάτωμα ήταν και τασάκι και οι πεταμένες γόπες θεωρούνταν αναπόσπαστο κομμάτι του ντεκόρ. Γύρω μου κόσμος χορεύει, διακριτικά, με εγκράτεια. Οι περισσότεροι κρατάνε ακίνητοι ένα ποτήρι αλκοόλ ασφυχτικά κοντά τους, σαν προέκταση του σώματος τους. Μία μάζα ανθρώπων που αρκείται στον αριθμό της, πάει όπου πάνε κι άλλοι και απλά υπάρχει. Να πει πως βγήκε.
1 Comment
της Ιλιρίντα Μουσαράι Οκτώ μέρες εγκλεισμού στο σπίτι. Στην αρχή με κράτησε μέσα μια μικρή αδιαθεσία αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι φοβόμουν να βγω. Μόλις ανακοινώθηκε η απαγόρευση κυκλοφορίας κάτι πάγωσε μέσα μου. Η ύπαρξη μου όλη ζουλήχτηκε σ’ ένα μικρό δωμάτιο 15 τετραγωνικών σε ένα σπίτι συνολικά 68 τετραγωνικών υπερφορτωμένο με έπιπλα και δύο γονείς. Φοβόμουν να βγω, γιατί δεν ήξερα τι θα βρω και τι θα με βρει. Τι σημαίνει άραγε απαγόρευση κυκλοφορίας;
της Χριστίνας Μανωλακάκη Είναι 5:23 το πρωί.
Αυτό σημαίνει πως για 7 λεπτά πρέπει να παραμείνω ξαπλωμένος, με το σεντόνι να φτάνει αυστηρά πάνω από τον αστράγαλο, κοντά δύο πόντους. Ύστερα έχω να σηκωθώ και να ντυθώ. Στις 5 και 40 περιμένω τον ελαφρύ χτύπο στην πόρτα από τη μαμά και την ερώτηση αν θέλω καφέ ή τσάι. Είναι μια ερώτηση που αν δε μου γίνει ταράζομαι, αν και κάθε μέρα, από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πίνω τσάι. Μόλις απαντήσω (θέλω τσάι, μαύρο με μισή κουταλιά ζάχαρη, ευχαριστώ) στρέφομαι προς το παράθυρο του δωματίου μου και κοιτάω έξω στον δρόμο. της Ναταλίας Διονυσιώτη Η Μαίρη λέει να πάει απόψε σινεμά. Όμως δεν μπορεί. Δεν την αφήνουν. Απαγορεύτηκε λέει. Όχι μόνο το σινεμά, αλλά και το θέατρο, οι συναυλίες, οι ταβέρνες, τα μπαρ και όλα εκείνα τα μέρη που αποτελούν σημείο συνάντησης και συνάθροισης ανθρώπων. Συνάθροιση. Τι άσχημη λέξη σκέφτηκε η Μαίρη. Άσχημη όταν συνοδεύεται από τη λέξη ανθρώποι. Πώς γίνεται να αθροίζονται οι άνθρωποι αναρωτήθηκε. Οι αριθμοί ναι. Αυτοί αθροίζονται. Και μάλιστα κάθε φορά, ανάλογα με τους αριθμούς, βγαίνει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αλλά με τους ανθρώπους τι γίνεται; Αν προσθέσω το 2 με το 7 θα έχω 9. Ναι αυτό το καταλαβαίνω. Αλλά αν προσθέσω έμενα τη Μαίρη με τον Βασίλη. Τότε τι; Και αν πάλι προσθέσω έμενα με την Αγγελική; Τι θα συμβεί τότε ; Μα όχι. Τι χαζή που είσαι. Δεν μας ενδιαφέρει ποτέ ποιοι αθροίζονται μεταξύ τους. Εκείνο που μονάχα μας ενδιαφέρει είναι το πόσοι αθροίζονται. Αυτό θα έλεγαν οι λάτρεις μιας τεχνοκρατικής αντίληψης . Και αφού το λένε εκείνοι , που επιβάλουν τους νόμους τους και τις θεωρίες τους στις κοινωνίες μας, θα έχουν δίκιο.
της Ιλιρίντα Μουσαράι Τσαλαβουτάνε οι νύμφες στο ποτάμι γυμνές
στα στήθη τους οι ρώγες πέρλες αλμυρές, στις δίπλες της κοιλιάς τους το νερό φτιάχνει σπηλιές, σαν ξαπλώσουν στην όχθη κουρασμένες από τις βουτιές. |
Categories
All
|