by Χριστίνα Μ. Και βρίσκομαι ξημερώματα σε μια παιδική χαρά να κάνω κούνια. Δεν ακούγεται σχεδόν τίποτα. Την ησυχία διαταράζουν μόνο κάτι πουλιά που κελαηδούν και κάτι δυνατές μυτιές. Αυτές από εσάς. Είστε πιο εκεί, πέρα από τη γωνία στο πεζούλι και έτσι δε σας βλέπω. Σας έβλεπα αρκετή ώρα όμως.Και σας άκουγα. Ειδικά εσένα. Μιλούσες και μιλούσες. Δίσταζες σε κάποιες στιγμές, μα πάντα συνέχιζες. Σαν να έκανες κάποια εξομολόγηση, σε μια γλώσσα όμως που εγώ δεν γνώριζα καλά. Και έτσι αποτραβήχτηκα. Μου προέκυψε μια τάση φυγής.
0 Comments
by Χριστίνα Μ. Σήμερα, τυχαία, είδα ένα νεκρό πουλί, αλλά δεν είχα την πολυτέλεια να το αγνοήσω. Είχα αφήσει άλυτο το σκύλο μου και έτσι έπρεπε να το μαζέψω γρήγορα πριν το εντοπίσει και η Κίκα. Έβαλα λοιπόν το χέρι μου μέσα στη διάφανη πλαστική σακούλα που χα μαζί μου και το έπιασα. Το δέρμα μου, θέλω να τονίσω, δεν άγγιξε το ζώο, αλλά ήταν σήμερα μετά από καιρό που αναγκάστηκα να αντικρίσω από τόσο κοντά ένα πτώμα. Περίεργη αίσθηση, η οποία δεν ήθελα και να συνεχιστεί ιδιαίτερα. Αποφάσισα να αφήσω τη σακούλα πάνω σε κάποιο κλαδί δέντρου εκεί κοντά , ώστε να το πάω στα σκουπίδια στο τέλος της βόλτας.
by Χριστίνα Μ. Είσαι αλλεργικός στις γάτες. Ήταν από τα πρώτα πράγματα που έμαθα για εσένα. Και ίσως για αυτό τις περιεργαζόσουν τόσο πολύ με το βλέμμα σου. Ή μάλλον σε μαγνήτιζε τόσο το δικό τους. Ένα αγόρι που δεν είχε ακουμπήσει παρά ελάχιστες φορές γάτα.
by Χριστίνα Μ. Ποτέ δεν διαλέγω βιβλία από την πρώτη σελίδα ή το οπισθόφυλλο. Τα ανοίγω κάπου τυχαία και αρχίζω το διάβασμα. Και η αλήθεια είναι πως σπάνια πέφτω έξω. Κατά κανόνα μου αρέσουν τα αναγνώσματα που επιλέγω και καταλήγουν να γεμίζουν ασφυκτικά τα ράφια της βιβλιοθήκης μου.
Από την άλλη, δεν διαβάζω καθόλου καλά τους ανθρώπους. Είμαι απαράδεκτη στο να ψυχογραφώ άτομα και να αναμένω ορισμένες συμπεριφορές. |
Categories
All
|